اسپند باشاخه و برگ

– اسپند با شاخه و برگ:

داروی خوب و عمومی است. داروی موثر در درمان بیماری‌های صعب العلاج و لاعلاج است. البته مردم اسپند را فقط برای چشم زخم و دور کردن شیطان دود می‌کنند ولی از روایات استفاده می‌شود که درمان خیلی از بیماری‌ها است.

نقطه قوت اسپند این است که همیشه، شاخ و برگ و ریشه و دانه‌ی اسپند فرشته موکل دارد. این فرشتگان از آسیبِ شیاطین محافظت می‌کنند و شیاطین را دور می‌کنند. و هم در درمان نقش دارند و کمک می‌کنند.

الان در دنیا دو نیرو وجود دارد. یکی نیروی مخرِّب که شیطان است. طبق تحقیقی که در جلد اول کردیم میکروب و ویروس است. مردم دنیا این را فهمیده‌اند و ضد میکروب و ضد ویروس درست می‌کنند.

نوع دومِ نیرو که بشر هنوز به آن درسترسی پیدا نکرده است وجود نیروهای مثبت و آبادگر و درمان‌گر است. از روایات اسپند شاید به دست بیاید که نیروهای آبادگر و در راستای سلامتی و نفع بشر وجود دارد.

هنوز برای علم جدید معلوم نشده است که چه چیز همراه اسپند است که سخت ترین بیماری‌ها را درمان می‌کند.

بشر هنوز نمی‌داند چگونه نیروهای آبادگر را جذب کند. اما در طب اسلامی این چیز وجود دارد. یکی از راه‌های جذب نیروهای خیر اسپند است. نیروهای علوی که درمقابل سفلی است در کار خیر قدم برمی‌دارند.

نکته دیگر اینکه ممکن است نیروهای آبادگر اندازه میکروب و ویروس باشد. بنابراین اثرکردن آن‌ها نیازمند تعداد است. مثلا در جریان جنگ بدر از پنج هزار ملک صحبت می‌شود درحالیکه دشمن هزار نفر بودند.

﴿بَلى‌ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأْتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بِخَمْسَهِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِکَهِ مُسَوِّمینَ﴾

درحالیکه یک ملک جبرائیل برای همه آن‌ها کافی است. نشان می‌دهد که نیروهای کوچک و موثر هستند با تاثیر محدود. مانند همین میکروب‌ها که قدرتشان محدود است و مثلا توانایی پرت کردن انسان را ندارند. اما وارد بدن می‌شوند آنزیم‌هایی ترشح می‌کنند تکثیر می‌شوند و مشکلاتی ایجاد می‌کنند.

نیروهای آبادگر هم به همین شکل عمل می‌کنند. وارد بدن می‌شوند آنزیم‌هایی که شیطان ترشح کرده می‌گیرند بلکه ترمیم هم می‌کنند.

این تئوری است که تا حالا مطرح نشده است. البته در علم جدید هم تا حدودی این مساله را قبول می‌کنند. می‌گویند که باکتری‌های مفیدی وجود دارد که شیر را تبدیل به ماست یا پنیر می‌کند و یا در روده وجود دارد که تولید ویتامین k می‌کند. البته باز صحبت از باکتری می‌کنند درحالیکه باکتری نیست.

روایت می‌فرماید:

مَا أَنْبَتَ‌ الْحَرْمَلُ‌ شَجَرَهً وَ لَا وَرَقَهً وَ لَا زَهْرَهً إِلَّا وَ مَلَکٌ مُوَکَّلٌ بِهَا حَتَّى تَصِلَ إِلَى مَنْ تَصِلُ إِلَیْهِ أَوْ تَصِیرَ حُطَاماً وَ إِنَّ فِی أَصْلِهَا وَ فَرْعِهَا نُشْرَهً وَ فِی حَبِّهَا شِفَاءً مِنِ اثْنَیْنِ وَ سَبْعِینَ دَاء– یعنی نیست بوته و برگ و گل اسپند مگر اینکه یک ملک موکل دارد تا برسد به دست کسی که باید به دست آن برسد یا تااینکه از بین برود و خاک شود و در ساقه و شاخه‌های آن سبب خوشحالی است و در دانه‌ی آن شفاء از هفتاد و دو بیماری است.

یک دانه‌ی اسپند که کاشته می‌شود بوته‌ای به وجود می‌آید که از آن تعبیر می‌شود به درخت.

معلوم می‌شود اندازه ملک و فرشته اندازه زمین و آسمان نیست بلکه کوچک است.

– درمان اعتیاد طب اسلامی آیت الله تبریزیان:

ما از این روایت بدست آوردیم که اسپند می‌تواند جایگزین مواد مخدر شود چون نیرو و کارایی آن را دارد و در کتاب‌ها هم نوشته‌اند اسپند در قوت تریاک است ولی اعتیاد آور نیست.

راه ترک اعتیاد استفاده از ساقه و شاخه‌های ریز شاید هم برگ‌های آن است. خشک بشوند و آسیاب شوند و استفاده شوند. از یک تا دو مثقال یعنی ده گرم استفاده کنند.

بنابراین اولین اثر اسپند این است که مشکل اعتیاد را حل می‌کند. ما خیلی سفارش کردیم اما نتیجه را به ما نگفتند.

برای افراد سیگاری هم مفید است.

مهم این است که هر قسمتی از این گیاه یک ملک موکل دارد. علاوه بر این کسی که مصرف کند درمان برای او هم به حساب بیاید.

روایت دوم می‌فرماید:

مَا مِنْ‌ شَجَرَهِ حَرْمَلٍ‌ إِلَّا وَ مَعَهَا مَلَائِکَهٌ یَحْرُسُونَهَا حَتَّى تَصِلَ إِلَى مَنْ وَصَلَتْ وَ قَالَ فِی أَصْلِ الْحَرْمَلِ نُشْرَهٌ وَ فِی فَرْعِهِ شِفَاءٌ مِنِ اثْنَیْنِ وَ سَبْعِینَ دَاء – یعنی با هر بوته اسپند ملائکه‌ای است از آن محافظت می‌کنند تا اینکه به شخص برسد. و در ساقه‌ی آن نئشه و در شاخه‌های ریز آن شفاء از هفتاد و دو بیماری است.

ما تا بحال اینکار را نکردیم و دوستان می‌توانند از شاخه‌های آن به عنوان دارو استفاده کنند.

همین روایت در کتاب جعفریات با سند معتبر آمده است. که می‌فرماید اسپند فرشتگانی دارد و این راز قدرت آن است.

در روایتی از امام صادق ع آمده است:

أَنَّهُ سُئِلَ‌ عَنِ‌ الْحَرْمَلِ‌ وَ اللُّبَانِ فَقَالَ أَمَّا الْحَرْمَلُ فَمَا یُقَلْقِلُ لَهُ عِرْقٌ فِی الْأَرْضِ وَ لَا فَرْعٌ فِی السَّمَاءِ إِلَّا وُکِّلَ بِهِ مَلَکٌ حَتَّى یَصِیرَ حُطَاماً وَ یَصِیرَ إِلَى مَا صَارَتْ فَإِنَّ الشَّیْطَانَ لَیَتَنَکَّبُ سَبْعِینَ دَاراً دُونَ الدَّارِ الَّتِی هُوَ فِیهَا وَ هُوَ شِفَاءٌ مِنْ سَبْعِینَ دَاءً أَهْوَنُهُ الْجُذَامُ فَلَا تَغْفُلُوا عَنْه‌ – یعنی از امام صادق ع از اسپند و کندر سوال شد فرمود اما اسپند نیست ریشه‌ای که در زمین فرو رود و رشد کند و نیست شاخه‌ای از این اسپند که به سمت آسمان رشد کند مگر اینکه فرشته‌ای برآن موکل می‌شود تا اینکه خاک شود یا اینکه به کسی برسد که باید برسد. همانا شیطان از بوته اسپند دور می‌شود. خانه‌ای که در آن اسپند است (به خصوص بوته‌ی آن) شیطان از آن به اندازه هفتاد خانه دور می‌شود. و آن شفاء از هفتاد بیماری است که راحت‌ترین آن جذام است پس از آن غافل نشوید.

– دود کردن اسپند:

دود کردن معلوم نیست درست باشد. اگر هم درست باشد ولی صحبت از خوردن آن است و یا حتی صرف بودن آن است. قدیم دانه‌های آن را با نخ آویزان می‌کردند. دانه‌های آن شبیه نخود است. قدیم در ایران و عراق بوده است.

اگر خود بوته آن در گلدان باشد یا در باغچه باشد این نفع را دارد که شیطان یعنی میکروب و ویروس را دور می‌کند.

زمان مصرف خاصی ندارد و فقط یک مورد هست که در صبح ناشتا است. روایت آن را بعدا می‌خوانیم.

درمان با شاخه و ساقه‌ی اسپند الان مطرح نیست ولی نباید از آن غافل بشویم.

اگر اسپند درمان است بخاطر وجود ملائکه و فرشتگان موکل بر آن است.

اینکه فرمود برای هفتاد بیماری باید عرض شود که شماره‌ی هفتاد بیشتر موارد درباره بیماری‌های همراه با تب استعمال شده است. انواع بیماری‌های تب دار. روایات می‌گوید شیطان را دور می‌کند و شیطان باعث بیماری تب است. می‌فرماید همه بیماری‌ها از سیری است مگر تب:

کُلُ‌ دَاءٍ مِنَ التُّخَمَهِ مَا عَدَا الْحُمَّى‌ فَإِنَّهَا تَرِدُ وُرُودا – یعنی هر مرضی از سیری است مگر تب که وارد می‌شود.

میکروب وارد بدن می‌شود. وقتی میکروب وارد می‌شود و درگیری بین آن‌ها و گلوبول‌های سفید می‌شود و باعث تب می‌شود و این اصل بوجود آمدن تب است. چون اسپند شیطان را دور می‌کند بنابراین تب را هم درمان می‌کند. بنابراین درمان جدیدی برای تب پیدا شد.

چون شماره هفتاد همیشه معنایش این است. اما روایتی که خواندیم فرمود کمترین آن هفتاد بیماری جذام است. و فکر نمی‌کنم که جذام همراه با تب باشد. روایاتی هم می‌فرماید هفتادو دو شاید آن دوتا یکی جذام باشد.

روایاتی داریم که اسپند درمان بیماری‌های دیگر مانند عدم کنترل ادارد است:

شَکَا عَمْرٌو الْأَفْرَقُ إِلَى الْبَاقِرِ ع تَقْطِیرَ الْبَوْلِ فَقَالَ خُذِ الْحَرْمَلَ وَ اغْسِلْهُ بِالْمَاءِ الْبَارِدِ سِتَّ مَرَّاتٍ وَ بِالْمَاءِ الْحَارِّ مَرَّهً وَاحِدَهً ثُمَّ یُجَفَّفُ فِی الظِّلِّ ثُمَّ یُلَتُّ بِدُهْنِ جُلٍّ خَالِصٍ ثُمَّ یُسْتَفُّ عَلَى الرِّیقِ سَفّاً فَإِنَّهُ یَقْطَعُ التَّقْطِیرَ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى – عمرو از عدم کنترل ادرار به امام باقر ع شکایت کرد فرمود اسپند را شش مرتبه با آب سرد بشوی و یک مرتبه هم با آب گرم بشوی و در سایه خشک کن و با روغن گل سرخ چرب کنید و ناشتا به صورت خشک و بدون آب مصرف کنید. انشاءالله تقطیر را قطع می‌کند.